Liefste Ellen
Liefste Ellen, Ik werd vandaag wakker en jij niet meer Ondraaglijk gaat het lijden over en weer Ik was half verdoofd Jouw vuur was al gedoofd Jij kon geen pijnstillers vragen Jouw pijn was niet te verdragen Hoe kan ik voortleven als jij, tot wanhoop gedreven, door wonden die lagen te gapen terwijl ik lag te slapen ons midden verliet Hoe ga ik om met dit verdriet? De één viert z’n trouw de ander dompelt zich in rouw Ze bouwen een huis maar jij kwam niet voorbij de ruwbouw Een kind wordt geboren een kind overlijdt En wij zitten hier met wroeging en spijt Het is een geschiedenis die zich herhaalt hebben wij dan allemaal gefaald? Of was het misschien wel de maatschappij die geen plek heeft, voor mensen als jij? Op wie zullen we het steken Kunnen we de cirkel doorbreken? Je nam je antwoorden mee in het graf Hoe maken wij ze nu verder af? Ik wil vloeken, dit is hard Kreeg je maar een nieuwe start Ellen, ik wil voor je leven en andere kansen geven die jij niet hebt gehad omdat het leven jouw