Dharmadonder
Dharmadonder De Dharma dondert je van boven tot onder wonder boven wonder als bij heldere hemel En hoe meer je je verwondert, vraag je: Is gewoon dan zo bijzonder? Hoe heb ik mezelf zo bedonderd? De Dharma keert je ondersteboven en binnenste buiten Haalt je innerste uit en naar je verstand kan je fluiten Breekt al je ruiten is schuldig en gaat altijd vrijuit De Dharma overdondert je oorverdovend stil als het klappen van één hand - Boem, paukenslag - een klop van de Zenstok je krijgt een slag van de molen Alle gekheid op een stokje! De Dharma verkondigt je volmondig de werkelijkheid Praat je niet naar de mond Breek haar de bek maar open! Je kan het niet meer ontlopen Het gouden kalf is al lang verzopen Heb je het gesnopen? De Dharma verkapt vakkundig je vakjes naar de vaantjes En verklapt uitbundig waarom je in de waan was Na het feest komt de vaatwas ‘t Is tijd dat het gedaan was En je slechte bui van de baan was