Dharmadonder

Dharmadonder

De Dharma dondert
je van boven tot onder
wonder boven wonder
als bij heldere hemel
En hoe meer je je verwondert,
vraag je: Is gewoon dan zo bijzonder?
Hoe heb ik mezelf zo bedonderd?

De Dharma keert je
ondersteboven
en binnenste buiten
Haalt je innerste uit en
naar je verstand kan je fluiten
Breekt al je ruiten
is schuldig en gaat altijd vrijuit

De Dharma overdondert je
oorverdovend stil
als het klappen van één hand
- Boem, paukenslag -
een klop van de Zenstok je
krijgt een slag van de molen
Alle gekheid op een stokje!

De Dharma verkondigt je
volmondig de werkelijkheid
Praat je niet naar de mond
Breek haar de bek maar open!
Je kan het niet meer ontlopen
Het gouden kalf is al lang verzopen
Heb je het gesnopen?

De Dharma verkapt vakkundig
je vakjes naar de vaantjes
En verklapt uitbundig
waarom je in de waan was
Na het feest komt de vaatwas
‘t Is tijd dat het gedaan was
En je slechte bui van de baan was