Spraakwaterval

Spraakwaterval
Ik bruis en raaskal
Mijn woorden stromen in je oren
proberen je te bekoren
en komen je onschuld vermoorden
Blaas maar niet te hoog van de toren!

Spraakwaterval
Ik luid mijn hoorngeschal
over de toppen van de daken
zolang ik niet in hoongelach verval
getuig je van goede smaak en
zal je het gelag niet betalen

Spraakwaterval
Welkom op dit spraakmakend galabal
van de Nederlandse standaardtaal
Ik ben de watertandende smaakmaker
Je moet geen praatjes maken,
want tegen mij heb je geen verhaal!

Spraakwaterval
Ik bras en ik bral
Je hoort m’n tromgeroffel overal
Heb je het in de smiezen
als ik je trommelvliezen verknal
en jij je zielenheil verliezen zal?

Spraakwaterval
Dit kakelbont kabaal
is een kaaklende daad
van klaterend woordgebraak
die je haast versmaadt
Het is nog net niet te laat!

Spraakwaterval
Weet je het laatste nieuwtje al?
Het water staat je aan de lippen
Je moet niet in mijn vaarwater zitten
of je gaat op apegapen liggen
Je kan me niet ontglippen!

Spraakwaterval,
Ik kuis deze augiasstal
Ik maak schoon schip
op m’n woordenvloot
Man overboord!
Je gaat met de billen bloot

Spraakwaterval
Trap maar niet in mijn val
of ik bega een ongeval
en je raakt aan lagerwal
Je bent hier niet verzekerd
Ik kan je tong wel breken!

Spraakwaterval
Mijn spreekwoordelijke overval
neemt je de woorden uit de mond
Ik stort me in de afgrond
en beweer bij hoog en bij laag:
Wat drink ik dit spraakwater graag!

 

 

Dit gedicht is een kleine hommage aan de Nederhop! Spraakwater lest de dorst!